Akshar Mandyam Chakravarthy kwam in augustus 2016 vanuit het Indiase Bangalore naar Nederland voor zijn masteropleiding aan de TU Delft. Die opleiding begon in september, maar Akshar kwam een maand eerder om alvast een beetje te kunnen wennen aan Nederland.
Voor hem was het erg fijn dat Delft een relatief kleine stad is waar ook veel andere Indiase studenten wonen. Op die manier leerde hij snel mensen kennen en kon hij kennismaken met de Nederlandse cultuur, terwijl hij ook zijn eigen Indiase cultuur kon behouden. Zo viert hij nog altijd de Indiase feestdagen. “Meestal koken we dan iets lekkers en hebben we goede gesprekken. Maar ik wil natuurlijk ook de Nederlandse cultuur leren kennen. Dat vind ik erg belangrijk. Ik heb dus eigenlijk the best of both worlds”, aldus Akshar.
Wennen
Voor Akshar zijn er wel een aantal grote verschillen tussen Nederland en India. Om te beginnen: de manier van denken. Hij legt het uit: “Stel, je hebt een probleem en bent op zoek naar een oplossing. Als je dan een Indiër en een Nederlander vraagt wat te doen, dan zullen zij met twee hele verschillende antwoorden komen. Iemands culturele achtergrond is dus van grote invloed op zijn of haar acties.” Door anderen te observeren probeert Akshar de ‘Nederlandse’ manier van denken over te nemen. Dat is geen simpel proces, want na bijna 4 jaar in Nederland, is hij nog steeds lerende.
"Hier zijn de dagen in de winter erg kort en in de zomer juist super lang"
Akshar Mandyam Chakravarthy
Waar Akshar ook nog steeds erg aan moet wennen, zijn de grote verschillen tussen de seizoenen. “In India zijn alle dagen van het jaar ongeveer even lang en is het het hele jaar door lekker warm. Hier zijn de dagen in de winter erg kort en in de zomer juist super lang. Ook is het hier in de winter en in het najaar heel koud en hebben we maar een hele korte periode in de zomer dat het echt warm is.” Maar nog veel gekker voor Akshar is het verzetten van de klok naar zomer- of wintertijd. Hij dacht dat het misschien één of twee jaar zou duren voordat hij hier gewend aan zou raken, maar dat viel toch tegen.
Hobby’s
De seizoenen hebben een grote invloed op een van Akshars hobby’s: cricket. Dit is een echte zomersport en wordt maar 4 maanden per jaar gespeeld. Akshar speelt dit het liefst ieder weekend bij de Delftse sportvereniging Concordia, maar helaas worden er momenteel geen competities gespeeld vanwege corona. In Nederland zijn er ruim 40 cricketclubs, maar de sport is hier een stuk minder populair dan in India. Bij de club van Akshar zijn dan ook maar 5 van de 45 spelers Nederlands. De rest komt allemaal uit het Indische subcontinent.
Naast cricket heeft Akshar een passie voor poëzie. Rond zijn 13e is hij zelf begonnen met het schrijven ervan. Nu is hij 26 jaar oud en heeft hij ondertussen al tientallen gedichten geschreven over van alles en nog wat. Meestal schrijft hij over gevoelens. Zijn eigen gevoelens, gevoelens van anderen of gevoelens die in de hele samenleving spelen. Een tijdje terug heeft hij zelfs zijn eerste Nederlandse gedicht geschreven.
Tijdens zijn studie volgde Akshar zijn eerste Nederlandse lessen op taalniveau A1. Hier leerde hij simpele vragen en zinnen zoals: ‘Hoe laat is het?’ en ‘Het is tien over één’. Inmiddels heeft hij al meerdere cursussen gevolgd en zit hij op taalniveau B1. Een gesprek in het Nederlands voeren, gaat redelijk makkelijk en hij begrijpt bijna alles, maar zelf complete zinnen maken duurt soms nog wat langer. “Ik weet wel wat ik wil zeggen, maar ik weet soms niet goed hoe. Meestal kan ik het dan wel uitleggen en begrijpen anderen het alsnog. Wanneer ik thuis ben en in mijn Nederlandse werkboek kijk, kan ik zien wat er in een bepaald gesprek goed ging en waar ik nog foutjes maakte. Op die manier weet ik wat ik de volgende keer beter kan doen.”
Vrijheid
“Gelukkig helpen anderen mij ook om nog beter Nederlands te spreken. Ik vind dat een van de mooiste dingen aan Nederland. De mensen hier zijn veel minder oordelend dan in India. Ze zeggen niet dat je iets fout doet, maar helpen je juist om het beter te doen. Ook zijn ze heel open en nieuwsgierig naar de Indiase cultuur. Ze geven me echt de ruimte en vrijheid om mijn eigen cultuur te blijven beoefenen. Ik zet bijvoorbeeld iedere dag een rode streep op mijn voorhoofd voor geluk. Mensen vinden dat niet per se gek, ze zijn juist geïnteresseerd in de reden waarom ik dat doe.”