Sander werkt sinds ongeveer een jaar voor ENTER. “Mijn start bij ENTER ging hand in hand met de opdracht waar ik op solliciteerde. Die paste zo goed bij mij, dat moest mijn baan wel worden.” Sander had dan ook een vrij specifieke wens voor een vervolgstap in zijn carrière. “Qua opleiding heb ik een achtergrond in de elektrotechniek, maar ben via mijn master later de software ingerold in het medische domein. Dat was heel leuk, maar ik begon mechanica en elektronica echt te missen als component in mijn werk.”
Sander heeft een bachelor in elektrotechniek, die hij haalde aan de Universiteit Twente. In Eindhoven deed hij vervolgens een master Embedded Systems. “Dat sluit aan op elektrotechniek, het zit precies op het snijvlak tussen software en elektro”, vertelt Sander. En die achtergrond is precies de juiste voor zijn huidige baan in de semiconductorindustrie.
Softwarespaghetti
“Het bedrijf waar ik via ENTER voor werk, maakt machines die in het productieproces van chips worden gebruikt”, vertelt Sander. “Wat we een ‘die bonder’ noemen, pakt hierbij een stukje silicium op van een wafer en bevestigt dat vervolgens aan een substraat. Dat is een belangrijke stap bij het maken van een chip. De machines waarmee je dat doet, vervang je niet heel snel. Ons bedrijf heeft dan ook een lange historie qua machines en onze software draait op machines die soms wel tot 20 jaar oud zijn. Aan die software moet je dus geregeld iets toevoegen of upgraden, terwijl het tegelijkertijd niet één grote brij aan softwarespaghetti moet worden.”
"Het moet niet één grote brij aan softwarespaghetti worden"
Sander Vocke
Sander: “We werken met ADA als programmeertaal, die is ook heel populair in de luchtvaart en defensie. De focus ligt daarbij op betrouwbaarheid en voorspelbaarheid en als software engineer vind ik het een hele fijne taal om te gebruiken. De uitdaging is dan om de taal ook precies zo te gebruiken zoals ie bedoeld is, dat vind ik leuk.”
De grens van wat kan
De echte uitdaging in zijn werk zit echter in het omgaan met tijd, op het randje van wat mogelijk is. Sander: “Onze machines plaatsen 10 chips per seconde, dit is echt heel snel en daarmee op de grens van wat kan. Daarmee dient de vraag zich aan of er wel genoeg tijd is om het motortje dat daarvoor nodig is van A naar B te bewegen. Dat motortje wordt aangestuurd door software, maar het helpt wel dat ik weet hoe het aansturen van elektronica werkt. Dat geeft me een beter inzicht in wat de software moet kunnen. Designtechnisch ben ik niet bij de mechanica betrokken, maar ik hoef niet steeds aan te kloppen bij een collega om te begrijpen het het in elkaar zit.”
Sander zit helemaal op zijn plek op dit project. “Programmeren was altijd al mijn hobby. Maar tijdens Corona heb ik ook een nieuwe hobby opgepakt. Ik maak heel graag muziek en heb nu een kleine studio met een aantal gitaren en drums. Dat matcht niet helemaal met mijn niveau van vaardigheid”, lacht Sander, “Maar het is gewoon hartstikke leuk om daar mee bezig te zijn.” Ook leuk: Lindy Hop. Sander: “Dat doe ik samen met mijn vrouw, we gaan daarvoor speciaal naar feestjes. Alleen nu even niet. Met een zoon van net 1,5 en een dochter van 2 maanden, moet dat heel eventjes wachten.”